سوسن

رسول لله(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:

«مَنْ رَزَقَهُ اللَّهُ حُبَّ الْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِی فَقَدْ أَصَابَ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»،1

 اگر كسی محبت اهل بیت (علیه السلام) روزی او شود، به ثواب

و خیر دنیا و آخرت رسیده و اصابه به خیر دنیا و آخرت كرده است.

 به شناخت معصومان نیاز داریم؛ چون نیاز به رهبر و الگو

امری ذاتی برای آدمی است؛ارزش و شأن انسان تا آنجاست که خداوند

برای هدایت او به کمتر از معصوم سفارش نمی کند. 

هرکس خود را به کمتر از معصوم بسپارد، در حق خود

جفا و خیانت بزرگی می کند. پس به شناخت معصوم نیاز داریم؛

چون کمتر از آن، خیانت به خویشتن است.

 به شناخت معصوم نیاز داریم؛ چون نمی خواهیم

و نباید عمر خود را تلف کنیم و از سر درگمی و بحران بیزاریم.

 بدون شناخت اهل بیت(ع)، نمی توانیم میان خود و آنها

ارتباطی واقعی برقرار کنیم و بدون برقراری یک ارتباط درست،

هرگز نمی توان راه راست و رسیدن به خوشبختی را درک کرد.

 کسانی که اهل بیت(ع) را الگوی خود قرار ندهند، در پیدا کردن الگو

و روش زندگی به بحران ها و آشفتگی های بسیار دچار می شوند

و هنگامی به خود می آیند که می بینند، عمر خود را با الگوهای دروغین و واهی سپری کرده اند.

 اساسی ترین وظیفه ما پیش از هر اقدامی، شناخت رهبران الهی و امامان هدایت

و به ویژه در عصر کنونی رسیدن به، معرفت امام زمان(عج) است

که بدون پیوند آگاهانه و خالصانه با ایشان، وامانده و درمانده از راهیم.2

منبع:

1. بحارالأنوار، مجلسی/ 27/78 باب 4- ثواب حبهم و نصرهم و ولایتهم.

2. محمد شجاعی، عزادار حقیقی، صص 50 و 51. (با تلخیص)