سوسن

شادمانی از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در زندگی بشر است.

انسان ها بنا بر سرشت و ماهیت وجودی خویش، همواره از افسرده بودن گریزان اند

و دوست دارند به سوی شاد بودن و شاد زندگی کردن در حرکت باشند.

در واقع شادی بزرگ ترین موهبتی است که داریم.  چون شادی یکی از هیجانات ما از سوگ

و ناامیدی تا وجد و سرخوشی را در برمی گیرد. و نقش آن در  پویایی

  جامعه به حدی است که یکی از معلمان علوم اجتماعی به نام جان راسکین معتقد است

ثروتمند ترین کشور، کشوری است که بیش ترین افراد شاداب و شرافتمند را زیر بال خود دارد.

پس شادی نه تنها احساس خوبی در فرد ایجاد می کند بلکه برای سلامت

و احساس تندرستی و نشاط هم ضروری است

اما گاهی  با بدخلقی این نشاط و شادی از  افراد ،خانواده و جامعه رخت بر می بندد

چرا که زندگی بنا به گفته امام صادق(ع) که فرموند: «لا عَیْشَ اَهْنَأُ مِنْ حُسْنِ الْخُلْقِ؛

هیچ زندگی ای گواراتر از نیک خوئی نیست.»

 اری این حدیث به خوبی می رساند که اگر زندگی اجتماعی، خانوادگی

و حتی انفرادی توأم با اخلاق باشد، برخوردار از شادی و نشاط

و شادابی خواهد بود. جامعه و خانواده ای که اخلاق را مراعات نکنند،

نشاط و شادابی از آن رخت خواهد بست.