سوسن

درباره تبیین فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام تعابیر زیادی از اهل بیت علیهم السلام وارد شده است.
حضرت باقر علیه السلام می فرمایند: شیعیان ما را به زیارت حضرت حسین بن علی علیه السلام توصیه کنید؛ چون زیارت آن حضرت روزی را زیاد و عمر را طولانی و بدی ها را دفع می کند.
ابابکر حضرمی می‌گوید: از امام باقر علیه السلام شنیدم که فرمود: کسیکه بخواهد بداند که از بهشتیان هست، پس محبت ما را بر دلش ارائه کند، اگر قبول کرد، او مؤمن (=با ایمان) است و هرکه دوستدار ما باشد، باید به زیارت قبر حسین (ع) رغبت و میل داشته باشد، که ما زائران حسین(ع) را به “محبت‌داشتن به ما اهل‌بیت” می‌شناسیم، و چنین کسی، از بهشتیان است و هرکه زیارت‌کننده حسین علیه السلام نباشد، کم ایمان است.(1)
امام صادق(ع) می فرمایند: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَین (ع) ، لِلّهِ و فِی اللهِ اَعْتَقَهُ مِنَ النَّار و آمَنَهُ یَوْمَ الفَزَعِ الأکْبَرْ. آن کس که به خاطر خدا و در راه او زایر قبر حسین (علیه السلام) گردد ، خداوند او را از آتش دوزخ آزاد می کند و از فزع اکبر (خوف بزرگ) در روز قیامت ایمنش خواهد ساخت.(2)
ونیز در این مورد امام صادق علیه السلام فرمود: هنگامی که فردی از خانه اش، به قصد زیارت آن حضرت خارج می شود، از همانجا تا رسیدن به هدف، هفتصد فرشته او را همراهی می نمایند. پس از زیارت او، ندایی می رسد که گذشته ات مورد بخشایش قرار گرفته است، اینک از این پس، زندگی را از سر بگیر و مراقب رفتارت باش.
آنگاه همان فرشتگان او را تا رسیدن به خانه اش همراهی می کنند و پس از خداحافظی از او تا آخرین روز زندگی اش همواره حسین علیه السلام را زیارت می کنند و پاداش کارشان از آن اوست. (3)
در روایتی از امام صادق علیه السلام زیارت سید الشهداء علیه السلام برای دوستدارانی که توفیق زیارت در حرم این امام را نیافته‌اند این چنین است: به بالای بام می روی و به راست و چپ خویش توجه می کنی سپس سر خود را به سوی آسمان بالا می بری و به جانب قبر امام حسین علیه السلام اشاره می کنی و می گویی : السلام علیک یا ابا عبدالله ، السلام علیک و رحمة الله و برکاته که ثواب زیارت برایت نوشته خواهد شد. و هر زیارت ثواب یک حج و یک عمره خواهد داشت.(4)
این روایت شریف مخصوص به روز اربعین نیست و در هر زمان ، به خصوص ایام زیارتی، می توان آن حضرت را این گونه زیارت کرد.

منابع:
1.کامل الزیارات/باب 78/ص 193/حدیث چهارم
2.همان، ص 146
3.بحارالانوار، ج 101، ص 67، 68
4.کامل الزیارات، ص481