فضیلت ماه مبارک رمضان
فضیلت ماه مبارک رمضان
بديهى است فضائل و ثواب هايى كه براى ماه مبارك رمضان و روزه دارى ذكر شده از آنِ كسانى است كه حقيقت آن را درك كنند
و به محتواى آن عمل و در گفتار و كردار به كار گيرند و به آن ها جامه عمل بپوشانند.
چنان در روايات اسلامى براى روزه دارى آدابى ذكر شده و كسانى كه صرفاً تلاوت قرآن مى كنند،
ولى به آيات و احكام آن عمل نمى كنند و يا آن كه از روزه دارى تنها رنج گرسنگى و تشنگى را مى كشند
و بوسيله گناه، تأثير روزه را از بين مى برند
و ماه مبارك رمضان و فضاى معنوى آن تأثيرى بر اشخاصى بر جاى نمى گذارد،
مورد نكوهش قرار گرفته اند.
چنان كه پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) به زنى كه با زبان روزه كنيز خود را دشنام مى داد فرمود:
چگونه روزه دارى و حال آن كه كنيزت را دشنام مى دهى؟!
روزه فقط خوددارى از خوردن و آشاميدن نيست،
بلكه خداوند آن را علاوه بر اين دو، مانع كارها و سخنان زشت كه روزه را بى اثر مى كنند قرار داده است،
چه اندكند روزه داران و چه بسيارند كسانى كه گرسنگى مى كشند.» [1]
حضرت امام سجاد(عليه السلام) در دعاى حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض مى كند:
به وسيله روزه اين ماه ياريمان ده تا اندام هاى خود را
از معاصى تو نگه داريم و آن ها را به كارهايى گيريم كه خشنودى تو را فراهم آورد،
تا با گوش هايمان سخنان بيهوده نشنويم و با چشمانمان به
دين لهو و لعب نشتابيم و تا دستمانمان را به سوى حرام نگشاييم
و با پاهايمان به سوى آن چه منع شده ره نسپاريم و تا شكمهايمان جز آن چه
را تو حلال كرده اى در خود جاى ندهد و زبان هايمان جز به آن چه تو خبر داده اى و بيان فرموده اى گويا نشود… .» [2]
بنابراين، در ماه مبارك بايد تمام اعضا و جوارح را از حرام دور نگه داشت
و با اخلاص، توكل و توسل از اهل بيت(عليهم السلام) و عمل به
دستورها و احكام قرآن كريم و دورى از گناهان،
انجام توبه نصوح و واقعى، عبادت، شب زنده دارى، درك فضيلت شب قدر و…
فضيلت ماه مبارك رمضان را درك كرد و از آن در راستاى رسيدن به كمال حركت كرد
و بايد در اين ماه به گونه اى خودسازى كرد كه با اتمام ماه مبارك تأثير و فوايد
آن در روح و جان افراد باقى باشد و اثر آن تا ماه رمضان آينده سال بعد ماندگار باشد. [3]
فهرست منابع
1. ر.ك: الكافى، محمد بن يعقوب كلينى، ج4، ص 86،دارالكتب الاسلامية، تهران.
2. الصحيفة السجادية، امام سجاد(عليه السلام) ص 186، دفتر نشر الهادى، قم.
3 . ميزان الحكمة، محمد محمدى رى شهرى، ترجمه: حميدرضا شيخى، ج 7، ص 3215، مؤسسه دارالحديث، قم.