ملائکه و زوار ابا عبدالله علیه السلام
إِسْحَاقَ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ قَالَ سَمِعْتُ
أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ: وَکَّلَ اللَّهُ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ ع
أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَهُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ//
فَمَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ شَیَّعُوهُ حَتَّى یُبْلِغُوهُ مَأْمَنَهُ وَ
إِنْ مَرِضَ عَادُوهُ غُدْوَةً وَ عَشِیَّةً وَ إِنْ مَاتَ شَهِدُوا جَنَازَتَهُ
وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ.1
راوی میگوید شنیدم که امام صادق علیه السّلام فرمودند:
خداوند بر قبر امام حسین علیه السّلام چهار هزار فرشته
ژولیده موى و غبارآلود گمارده است که تا روز قیامت بر او مى گریند.
و کسى که با شناخت حقش او را زیارت نماید،
او را مشایعت مى کنند تا به وطن خود برسد
و هنگامى که مریض شود، صبح و شام به عیادت او مى روند.
و اگر بمیرد بر جنازه او حاضر شده و تا روز قیامت براى او استغفار مى نمایند.
1-کافی، ج4، ص: 581