بدون شرح
سؤال میشود: چگونه از امام بهره ببریم در حالیکه امام زمان در غیبت هستند؟
جواب به این سؤال در هرسه بعد باید پاسخ داده شود،
1- ارائه طریق؛ در باب مباحث اخلاقی تمام دستورات ازطریق پیامبر اکرم
و ائمه طاهرین (صلواتاللهعلیهماجمعین) به ما رسیده است و در این باب کمبود نداریم.
2- مباحث فلسفی؛ در روایتی است که امام زمان(صلواتاللهعلیه) در زمان غیبت
مثل خورشید پشت ابر هستند؛ یعنی همانطور حیات جانداران به خورشید وابسته است
چه پشت ابر باشد و چه نباشد، بدون امام زمان هم حیاتی نیست چه غائب باشند،
چه ظاهر چون ایشان رابط بین ممکن و واجب و قدیم و حادثاند
و اگر رابط نباشد، هیچ چیزی وجود نخواهد داشت.
3- ایصال به مطلوب؛ در این مورد آیا باید حضرت را شهود کنیم؟
برخی به دنبال زیارت حضرت هستند و خیلی دعا میکنند، اگر درون کسی غیر این حالت وجود داشته باشد،
خلل و کمبود دارد، باید اینگونه بود، امّا از این نکته نباید غفلت کرد
که آیا باید تقاضای شهود داشته باشیم یا قابلیّت شهود؟ تقاضای شهود لازمه ایمان است،
امّا انسان باید قابلیّت شهود را در خود ایجاد کند و بزرگانی امثال مقدّس اردبیلی و سیّدبحرالعلوم
چون قابلیّت شهود را در خود ایجاد کرده بودند، خدمت امام زمان (صلواتاللهعلیه)میرسیدند.
پس زمانیکه از حبّ به دنیا تخلیه شدی، ولی الله اعظم دستت را میگیرند؛
مگر کسی که حبّ دنیا، چه مالش و چه جاهش پیکرهاش را گرفته باشد،
میتواند خدمت امام زمان«صلوات الله علیه»، برسد تا حضرت ایصال به مطلوب بفرمایند؟!
لذا در باب انتظار فرج که روایات بسیار داریم که افضل اعمال است،
چه کسی میتواند منتظر باشد؟ کسی که حبّ دنیا دارد؟ اگر امام زمان(صلواتاللهعلیه) تشریف بیاورند،
حاضرم دست از همه چیز بردارم و هر امر فرمودند بگویم: چشم؟ اگر اینچنین شویم،
بی برو برگرد دستمان را خواهد گرفت، چه چشم ظاهری ببیند، چه نبیند.
اینجا است که عبادات روح میگیرند و طاعات مغز پیدا میکنند
و از پوست بودن خارج میشوند.اگر کسی این حالت در آن نباشد، منحرف است.
زیرا اینگونه بودن طبق موازین است، لذا در روایات متعدّد داریم که اگر کسی
امام زمانش را نشناسد، « مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة[1]»، به مرگ جاهلیّت مرده است.
خدایا بحقّ مهدی موعودت؛ یعنی موجودی که الآن محبوبترین
موجودات نزد تو است، دست ما را از دامن او کوتاه مکن!
1- بحار الأنوار ؛ ج32 ؛ ص321
گزیده ای از سخنرانی مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی
معناي حضور امام در عالم
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، به يک معنا همه جا حاضر هست.
مگر ما همه جا نمي گوييم: السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السلام عليک يعني حضور السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ
اگر غايب هست چرا به حضور خطاب مي کنيم .امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف
همه جا هست شعاع وجودش همه جا را پر کرد است.
آقا شيخ جواد کربلايي، روي منبر اين حديث را مي فرمودند:
يک کسي، به امام صادق علیه السلام (ازاصحاب خاص بود)عرض کرد:
آقا من مي خواهم در حق شما معرفت پيدا بکنم اصرار کرد. حضرت هم ديدند؛
يه کم آمادگي دارد. به بعضي از اصحاب فرمودند: که اين را، تو اين حوض که عمق دارد بيندازيد.
اصحاب او را تو آب انداختند. بي چاره شنا بلد نبود. خلاصه دست و پا زد تا نزديک ديوار آمد
که بيرون بياد. فرمودند: نگذاريد بيرون بيايد دوباره توآب انداختند. چندين بار خواست بيرون بيايد.
حضرت علیه السلام فرموند: دوباره بيندازيد ديگر نفسش به شماره افتاد بود.
کافي بود يه بار ديگر سرش زيرآب برود. آن لحظه آخر عرضه داشت:
اي امام صادق علیه السلام به داد من برسيد. از همه وجودش امام علیه السلام را صدا زد
فوري ديدند يک قدرتي او را بيرون گذاشت امام علیه السلام فرمود:
چي ديدي؟ گفت لحظه آخر وقتي با تمام وجودم گفتم:
يا امام صادق علیه السلام به دادم برس ديدم ميليون ها امام صادق علیه السلام،
دست دراز کرده اند دارن دست من را مي گيرند. تمام عالم امام صادق علیه السلام است.
امام رکن عالم است يعني تمام عالم وابسته به اين شخصيت است
کسي که از اين طبيعت بيرون بياد؛ مي بيند ملکوت وباطن عالم همه امام است.
گفت: اصلا غير امام صادق علیه السلام کسي را نديدم. گفت: حالا شناختي؟ گفت بله يا بن رسول الله شناختم.
شهادت افتخار ماست
دشمن با توام !!!! بدان که ما بندگان خدا هستیم و در راه او و در سبیل او حرکت می کنیم
و پیشروی می کنیم. اگر شهادت نصیب شد، سعادت است و اگر پیروزی نصیب شد سعادت است.
ما از هیچ چیز نمی ترسیم وقتی که با خدا باشیم.
برای اینکه اگر کشته بشیویم و با خدا باشیم سعادتمندیم و اگر بکشیم هم سعادتمندیم.
پس از خدا میخواهیم توفیق شهادت را به ما بدهد، توفیق عزت بدهد.
چون شهادت عزت ماست. ملت ما شهادت را فوز عظیم می داند.
ای دشمن ترسو بدان ما شهادت را یک فوز عظیم می دانیم
و ملت ما هم شهادت را به جان و دل قبول می کند.
و یقین داشته باش ما پیروزیم برای اینکه شهادت را در آغوش می گیریم
چون آنهایی که از شهادت و از مردن می ترسند، آنها شکست خورده اند.
ای دشمن این را بدان شهید حججی و دیگر کسانی که شهید شدند،
به خدمت خودشان و رسالت خودشان و به اجر خدمت خودشان رسیدند.
باکی از این نداریم که شهادت نصیب عزیزان ما شده است.
این یک شیوه ی مرضیه ای است که در شیعه ی امیرالمؤمنین از اول پیدایش اسام تاکنون بوده .
آخر سخن وآن این است هر کاری بکنی شیعه امیر المومنین به شهادت و فداکاری خو گرفته است
و از هیچ دشمن و هیچ قدرتی و هیچ توطئه ای هراس ندارد.
رسول لله(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:
«مَنْ رَزَقَهُ اللَّهُ حُبَّ الْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِی فَقَدْ أَصَابَ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»،1
اگر كسی محبت اهل بیت (علیه السلام) روزی او شود، به ثواب
و خیر دنیا و آخرت رسیده و اصابه به خیر دنیا و آخرت كرده است.
به شناخت معصومان نیاز داریم؛ چون نیاز به رهبر و الگو
امری ذاتی برای آدمی است؛ارزش و شأن انسان تا آنجاست که خداوند
برای هدایت او به کمتر از معصوم سفارش نمی کند.
هرکس خود را به کمتر از معصوم بسپارد، در حق خود
جفا و خیانت بزرگی می کند. پس به شناخت معصوم نیاز داریم؛
چون کمتر از آن، خیانت به خویشتن است.
به شناخت معصوم نیاز داریم؛ چون نمی خواهیم
و نباید عمر خود را تلف کنیم و از سر درگمی و بحران بیزاریم.
بدون شناخت اهل بیت(ع)، نمی توانیم میان خود و آنها
ارتباطی واقعی برقرار کنیم و بدون برقراری یک ارتباط درست،
هرگز نمی توان راه راست و رسیدن به خوشبختی را درک کرد.
کسانی که اهل بیت(ع) را الگوی خود قرار ندهند، در پیدا کردن الگو
و روش زندگی به بحران ها و آشفتگی های بسیار دچار می شوند
و هنگامی به خود می آیند که می بینند، عمر خود را با الگوهای دروغین و واهی سپری کرده اند.
اساسی ترین وظیفه ما پیش از هر اقدامی، شناخت رهبران الهی و امامان هدایت
و به ویژه در عصر کنونی رسیدن به، معرفت امام زمان(عج) است
که بدون پیوند آگاهانه و خالصانه با ایشان، وامانده و درمانده از راهیم.2
منبع:
1. بحارالأنوار، مجلسی/ 27/78 باب 4- ثواب حبهم و نصرهم و ولایتهم.
2. محمد شجاعی، عزادار حقیقی، صص 50 و 51. (با تلخیص)